Wyroby tytoniowe do palenia. W Europie do najczęściej produkowanych wyrobów tytoniowych należą papierosy, cygara i cygaretki, drobno krojony tytoń do samodzielnie skręcanych papierosów oraz tytoń fajkowy. Podczas palenia wytwarza się również wtórny dym tytoniowy, tj. dym wytwarzany przez palącą się końcówkę papierosa lub innych wyrobów tytoniowych, zwykle połączony z dymem wydychanym przez palacza.  Wdychanie wtórnego dymu tytoniowego przez osoby niepalące uznaje się za palenie bierne.

Papieros

Źródło: dzięki uprzejmości hinnamsaisuy/FreeDigitalPhotos.net

Dowolny zrolowany tytoń zawinięty w papier lub inny materiał niebędącym tytoniem; z filtrem lub bez filtra; dostępny również w wersjach aromatyzowanych; o średnicy około 8 mm i długości 70–120 mm.
Papierosy zawierają zwykle mieszankę różnych rodzajów tytoniu. Rodzaj tytoniu stosowanego w tych wyrobach wpływa na skład wytwarzanego dymu.  Pojedynczy papieros zawiera około jednego grama tytoniu i 1 miligrama nikotyny.

Samodzielnie skręcane papierosy

Źródło: dzięki uprzejmości graurcodrin/FreeDigitalPhotos.net

Samodzielnie skręcane papierosy wykonane z drobno krojonego tytoniu owiniętego w bibułę papierosową zawierają mniejsze ilości tytoniu niż papierosy produkowane w celach handlowych (około 0,4–0,75 grama).

Cygaro

Źródło: dzięki uprzejmości Grant Cochrane/FreeDigitalPhotos.net

Zrolowany tytoń zawinięty w liść tytoniu lub inną substancję zawierającą tytoń. Istnieją różne rodzaje: małe cygara, cygaretki, zwykłe cygara, cygara klasy premium. Niektóre małe cygara posiadają filtr i mają kształt papierosów.

Tytoń fajkowy

Źródło: © Rinek - iStockphoto.com.

Fajka to urządzenie do palenia tytoniu, które składa się z komory spalania (główki) na tytoń, połączonej z ustnikiem za pomocą cybucha. Fajki są często poddawane dokładnej obróbce, a tytoń luzem do palenia w fajce miesza się w celu uzyskania niuansów smakowych niedostępnych w innych wyrobach tytoniowych.

Tytoń do sziszy / fajki wodnej

Źródło: © danck - iStockphoto.com.

Fajkę wodną powszechnie wykorzystuje się do palenia tytoniu aromatyzowanego lub przefermentowanego z melasą lub innymi substancjami. Tytoń podgrzewa się za pomocą węgla, następnie dym ulega schłodzeniu, przepływając przez wodę w kierunku węża i ustnika, przez który jest wdychany.

Wyroby tytoniowe bezdymne, według sposobu używania. Z liści tytoniu, których nie wykorzystano do palenia, można uzyskać tabakę lub tytoń do żucia.

Tabaka

Źródło: © InkkStudios - iStockphoto.com

Tytoń jest suszony ogniowo, następnie poddawany jest fermentacji i przetwarzany na suchą, sproszkowaną postać określaną jako sucha tabaka. Suchą tabakę pakuje się i sprzedaje w małych metalowych lub szklanych pojemnikach. Jest bardzo rzadko używany w Europie (z wyjątkiem Wielkiej Brytanii); wdycha się go przez nos. Sproszkowaną suchą tabakę można również przyjmować doustnie.

Tytoń przyjmowany doustnie

Stosowanie doustne wyrobów tytoniowych bezdymnych w Europie polega na umieszczeniu tytoniu w przestrzeni między ustami lub policzkiem a dziąsłem, a następnie na żuciu lub ssaniu przez pewien czas. Dużą prymkę (ang. chaw), która jest określeniem porcji tytoniu wielkości piłeczki golfowej, na ogół żuje się, natomiast mała prymka (ang. quid), która zwykle stanowi znacznie mniejszą porcją tytoniu, służy raczej do trzymania w ustach niż do żucia. Nowsze wyroby tytoniowe bezdymne, takie jak szwedzki snus lub wilgotny tytoń szwedzki, występują w państwach skandynawskich i pakowane są w małe torebki zawierające tytoń (tytoń w jednoporcjowej saszetce). W Szwecji około 21% mężczyzn używa doustnych wyrobów tytoniowych bezdymnych. Doustnych wyrobów tytoniowych używa jednak mniej niż 2% całkowitej populacji europejskiej.

Liście luzem

Źródło: © Vitalina Rybakova - iStockphoto.com.

Są to pojedyncze liście tytoniu wykorzystywane do robienia cygar, suszone powietrzem, odżyłowane, pocięte lub granulowane, a następnie luźno pakowane w formie małych pasków pociętego tytoniu. Większość marek jest słodzona i aromatyzowana wyciągiem z lukrecji i zazwyczaj sprzedawana w porcjach (ang. pouch). Liście tytoniu sprzedawane luzem mają wysoką zawartość cukru (około 35%). Szczyptę tytoniu umieszcza się między policzkiem a dolną wargą, zwykle w tylnej części jamy ustnej. Liście można żuć i trzymać w jednym miejscu. Ślinę wypluwa się lub połyka.

Wilgotny tytoń / Snus

Źródło: © gbrundin - iStockphoto.com

Tytoń jest suszony powietrzem lub ogniowo, następnie przetwarzany na drobne cząstki („drobno krojony tytoń”) lub paski („tytoń cięty w paski”). Nie usuwa się łodyg i nasion tytoniu. Wilgotny tytoń sprzedaje się luzem lub w opakowaniu, w małych, gotowych do użycia porcjach, zwanych torebkami lub saszetkami. Szczyptę (ang. dip) lub zawartość opakowania umieszcza się i trzyma między ustami lub policzkiem a dziąsłem. Ślinę można połknąć lub, co jest bardziej powszechne, wypluć.
Wilgotny tytoń typu szwedzkiego (snus) składa się z drobno zmielonego suchego tytoniu wymieszanego z substancjami aromatycznymi, solami (chlorkiem sodu), wodą, środkami nawilżającymi i chemicznymi środkami buforującymi (węglan sodu). Szczyptę tytoniu umieszcza się między dziąsłem a górną wargą. Przeciętny użytkownik trzyma tytoń w ustach przez 11–14 godzin dziennie. W Szwecji porcje występują w dwóch dawkach (zwykłej i „mini-porcji”) lub luzem. Komisja Europejska zakazuje sprzedaży snusu w państwach Unii Europejskiej, z wyjątkiem Szwecji.

Prymka betelu z dodatkiem tytoniu

Źródło:  N. Guha/IARC

Prymka betelu jest powszechnie używana przez grupy mniejszości mieszkające w Europie, w szczególności w Wielkiej Brytanii wśród społeczności migrantów pochodzących z Azji Środkowej, Wschodniej, Południowej i Południowo-Wschodniej. Prymka betelu z dodatkiem tytoniu, powszechnie znana jako „paan” lub „pan”, składa się z czterech głównych składników: (i) liści betelu, (ii) orzechów areka, (iii) wapna gaszonego i (iv) tytoniu. Tytoń można używać w postaci surowej, wysuszonej na słońcu lub prażonej, następnie drobno posiekanej lub sproszkowanej i aromatyzowanej lub gotowanej, przekształconej w pastę i aromatyzowanej wodą różaną lub perfumami. Produkt końcowy (prymkę) umieszcza się w ustach i żuje.

Maras

Źródło: dzięki uprzejmości M. Seydioğullari.

Maras to rodzaj wyrobu tytoniowego bezdymnego, który jest powszechnie używany w południowo-wschodnim regionie Turcji, zwłaszcza w miastach Kahramanmaras i Gaziantep. Najpierw wysuszone na słońcu liście tytoniu zostają sproszkowane i wymieszane z popiołem drzewnym, w szczególności z drewna dębu, orzecha lub winorośli. Następnie mieszaninę zrasza się wodą w celu jej nawilżenia. Niewielką ilość mieszaniny umieszcza się między dolną śluzówką warg a dziąsłem na 4–5 minut. Procedurę tę powtarza się wiele razy w ciągu dnia; niektóre osoby nawet śpią z proszkiem w ustach.