Palacze mogą martwić się, że po zaprzestaniu palenia nastąpi u nich wzrost masy ciała. Korzyści zdrowotne wynikające z zaprzestania palenia będą jednak większe niż wzrost ryzyka przybrania na wadze, ponieważ wagą można zarządzać długofalowo (zob. rys. 5 dotyczący krótkofalowych korzyści z rzucenia palenia). Ryzyko zgonu z różnych przyczyn, w tym z powodu raka, jest wyższe u palaczy z prawidłową masą ciała niż u otyłych osób niepalących. Trudno jest przewidzieć, kto przybierze na wadze po rzuceniu palenia, a kto nie. Osoby, które rzuciły palenie, mogą zasięgnąć porady pracowników służby zdrowia na temat rozsądnych programów żywieniowych i programów ćwiczeń oraz monitorować swoją wagę w okresie powstrzymywania się od palenia.
Rys. 5: Krótko- i długofalowe korzystne skutki zdrowotne zaobserwowane po rzuceniu palenia.
Źródło: Przedruk za zgodą American Cancer Society, Inc. Wszystkie prawa zastrzeżone. Ze strony internetowej www.cancer.org
Wielu palaczy, którzy rzucili palenie, będzie odczuwać nieprzyjemne skutki fizyczne i psychiczne, znane jako skutki odstawienia, które są jednak krótkotrwałe i przemijają. Skutki odstawienia mogą obejmować pragnienie lub potrzebę zapalenia, depresję, drażliwość/agresję, niepokój, zwiększony apetyt, zaburzenia koncentracji, zawroty głowy i zaburzenia snu. Skutki te różnią się czasem występowania, ale większość z nich trwa krócej niż 1–3 miesiące. Nie każdy odczuwa skutki odstawienia. Skutki odstawienia wynikają z tego, że palacze przyzwyczaili się do regularnych dawek nikotyny z palenia i kiedy rzucą palenie, ich ciała muszą przystosować się do braku nikotyny.
Wydaje się, że palenie papierosów zapewnia uczucie relaksu, jednak w rzeczywistości wdychanie nikotyny łagodzi objawy odstawienia. Gdy palacze nie palą przez pewien czas, zaczynają odczuwać objawy odstawienia, takie jak uczucie rozdrażnienia, gniew, złość lub niepokój. Palenie łagodzi te objawy odstawienia, a palacze mogą mylić ulgę odczuwaną z ponownego zapalenia z uczuciem relaksu i uspokojeniem się.
Leki ułatwiające rzucenie palenia, takie jak nikotynowa terapia zastępcza, wareniklina lub bupropion, mogą pomóc w łagodzeniu skutków odstawienia, chociaż istnieje małe prawdopodobieństwo, że całkowicie je zwalczą. Wsparcie behawioralne może pomóc w zwalczeniu nałogu dzięki zapewnieniu palaczowi strategii praktycznych.