Grupa naturalnie występujących minerałów włóknistych wykorzystywanych obecnie lub w przeszłości do celów komercyjnych z uwagi na ich właściwości fizyczne i chemiczne. Azbest wykorzystuje się do izolacji budynków oraz jako składnik szeregu produktów, takich jak materiały do krycia dachów, rury wodociągowe, koce gaśnicze oraz wypełnienia tworzyw sztucznych, a także okładziny tarcz sprzęgła i szczęk hamulca, uszczelki oraz płytki cierne hamulca.
Azbest występuje głównie w postaci chryzotylu (azbest biały) oraz krokidolitu (azbest niebieski). Spośród innych postaci azbestu należy wymienić amozyt, antofyllit, tremolit oraz aktynolit.

Do narażenia na oddziaływanie azbestu dochodzi w wyniku wdychania włókien azbestowych:

• znajdujących się głównie w zanieczyszczonym powietrzu w miejscu pracy;
• do najwyższego poziomu narażenia dochodzi przy mieszaniu azbestu z innymi surowcami oraz przy cięciu produktów zawierających azbest na sucho za pomocą narzędzi ściernych;
• do narażenia może również dojść przy montażu i korzystaniu z produktów zawierających azbest oraz w trakcie obsługi technicznej pojazdów;
• do narażenia może również dojść w domu wskutek kontaktu z włóknami znajdującymi się na odzieży osób mających styczność z azbestem w pracy.

Stosowanie azbestu jest obecnie zabronione w Unii Europejskiej; kruchy chryzotyl lub innego rodzaju materiały zawierające azbest w dalszym ciągu nie zostały jednak usunięte z wielu budynków i stanowią źródło narażenia na oddziaływanie azbestu przy prowadzeniu prac konserwacyjnych, remontów, prac demontażowych i prac rozbiórkowych. Chryzotyl jest również wykorzystywany m.in. jako składnik materiałów ciernych i materiałów włókienniczych.