Dioksyny i związki dioksynopodobne to substancje, które znane są jako trwałe zanieczyszczenia organiczne (TZO), ponieważ należą do związków organicznych niepodlegających rozkładowi w środowisku.
Dioksyny, np. dioksyna (2,3,7,8-TCDD), i związki dioksynopodobne, np. polichlorowane bifenyle (PCB), stanowią niezamierzone produkty uboczne różnych procesów przemysłowych.

Do narażenia człowieka na oddziaływanie dioksyn i związków dioksynopodobnych dochodzi w rezultacie spożycia mięsa, mleka, jaj, ryb i powiązanych produktów, ponieważ dioksyny i związki dioksynopodobne nie ulegają rozkładowi i odkładają się w tłuszczach zwierzęcych.
W przeszłości znaczne ilości dioksyn były uwalniane do środowiska w wyniku procesu wytwarzania i wykorzystywania niektórych herbicydów. Wprowadzenie ograniczeń w zakresie wytwarzania wielu tego rodzaju związków doprowadziło do istotnego zmniejszenia poziomu zanieczyszczenia środowiska, choć związki te są w dalszym ciągu uwalniane do środowiska w rezultacie spopielania/spalania (np. jako produkt uboczny spalania niektórych rodzajów odpadów).
Produkty zawierające PCB były powszechnie wykorzystywane w produkcji kondensatorów i transformatorów oraz wchodziły w skład niektórych materiałów budowlanych stosowanych w przeszłości; obecnie za główne źródła narażenia na oddziaływanie PCB uznaje się odpady z rozbiórki, awarie lub niekontrolowany recykling konstrukcji i sprzętu skażonego PCB.

Wszystkie możliwe nowotwory (w przypadku dioksyny (2,3,7,8-TCDD))