Lekarze, którzy kierują pacjentów – w szczególności dzieci, które są bardziej wrażliwe na skutki promieniowania jonizującego – na badania diagnostyczne, w których wykorzystuje się promieniowanie (takie jak diagnostyczne zdjęcia rentgenowskie, tomografia komputerowa lub badanie z użyciem znacznika izotopowego), oraz osoby, które takie badania wykonują, wiedzą o konieczności zachowania ostrożności przy wykorzystywaniu promieniowania. Zazwyczaj ryzyko zachorowania na raka związane z tymi badaniami jest bardzo małe, a jeżeli badanie jest uzasadnione, korzyści przeważają nad ewentualnymi szkodliwymi skutkami dla zdrowia. Stosowanie badań z wykorzystaniem promieniowania jonizującego powinno jednak ograniczać się do diagnostyki w przypadku podejrzenia choroby i nie powinno się ich wykonywać na przykład jako rutynowych „badań lekarskich”.

Co ważne, badania takie są wykonywane dla dobra pacjenta, a odmowa wykonania tego badania może mieć bardzo poważne konsekwencje zdrowotne, jeżeli choroba lub uraz nie zostaną z tego powodu zdiagnozowane lub jeżeli diagnoza opóźni się lub będzie błędna. Jeżeli jednak takie badania są wykonywane wielokrotnie, pacjenci powinni zdawać sobie sprawę, że mogą zwrócić się do swojego lekarza z prośbą o sprawdzenie, czy każde badanie jest medycznie uzasadnione, aby łatwiej było uniknąć niepotrzebnego narażenia na prześwietlenie lub tomografię komputerową. Czasami istnieją rozwiązania alternatywne, takie jak ultrasonografia lub stosowanie badań wiążących się z mniejszym narażeniem na promieniowanie, ale należy ufać ocenie lekarzy dotyczącej rodzaju badania, które należy wykonać w celu postawienia właściwej diagnozy.