Witamina D jest ważna, ale ogólnie wystarczy tylko trochę czasu spędzonego na zewnątrz, aby uniknąć deficytu. Jeżeli dana osoba jest zdrowa i regularnie wychodzi na zewnątrz, witamina D jest wytwarzana w wystarczającej ilości, więc nie musi obawiać się unikania nadmiernego promieniowania słonecznego.

Witamina D jest wytwarzana w skórze podczas przebywania na słońcu i jest istotna dla zachowania silnych kości i zębów. Ma również korzystny wpływ na zdrowie pod innymi względami (np. polepsza stan zdrowia w zakresie układu krążenia, obniża ciśnienie krwi i zmniejsza ryzyko zachorowania na kilka typów raka).

Witamina D jest wytwarzana bardzo szybko w skórze pod wpływem światła słonecznego, więc nie należy poszukiwać dodatkowych źródeł promieniowania, aby utrzymać prawidłowy poziom witaminy D. Przykładowo: przebywanie na zewnątrz każdego dnia w południe przez około 10–15 min wiosną i latem (bez ochrony twarzy, rąk i nóg) zazwyczaj wystarcza do wytworzenia wystarczającej ilości witaminy D.

Zgodnie z zaleceniami unikanie nadmiernego narażenia na promieniowanie słoneczne i unikanie solariów chroni przed nadmiernymi uszkodzeniami skóry, ale nie skutkuje niedoborem witaminy D. Zimą lub na dużych wysokościach można dłużej przebywać na zewnątrz (chociaż należy sprawdzać indeks UV, również zimą) lub zdecydować się na dietę o większej zawartości witaminy D w pożywieniu (spożywając np. olej z wątroby dorsza, więcej ryb (bogatych w tłuszcze), żółtko jaj, podroby takie jak wątróbka). Korzystanie z solariów w celu podwyższenia poziomu witaminy D jest niepotrzebne i zdecydowanie odradzane, ponieważ wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na raka skóry.

Jeżeli mimo wszystko dana osoba ma obawy co do ewentualnego deficytu witaminy D, powinna skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania porady.

Jeżeli dana osoba cierpi na deficyt witaminy D, powinna zasięgnąć porady lekarza (np. w celu uzupełnienia witaminy D lub przeprowadzenia innych terapii).