Wat als een "veilig niveau" wordt beschouwd, is een ingewikkeld begrip dat van diverse andere factoren dan alleen wetenschappelijk bewijs (toxiciteit) afhangt: bijvoorbeeld economische factoren (kosten om de blootstelling te voorkomen of te beperken), factoren van volksgezondheid (totale ziektelast van een gemeenschap) en sociale en politieke factoren (wat het grote publiek en politici aanvaardbaar vinden).

Algemeen genomen bestaat er voor kankerverwekkende stoffen geen vastgesteld "veilig niveau" en is een beleid gebaseerd op een algeheel vermijden aan te raden, bijvoorbeeld voor sommige werkgerelateerde kankerverwekkende stoffen zoals asbest; voor tal van in het milieu aanwezige chemische stoffen zoals sommige luchtverontreinigende stoffen is dit echter niet mogelijk.  De Europese Unie verbiedt bijvoorbeeld alle soorten van asbestgebruik als een manier om blootstelling uit te sluiten. Sommige blootstellingen zijn echter zo klein dat ze momenteel door de maatschappij aanvaardbaar worden geacht: ter bescherming van de menselijke gezondheid heeft de Europese Unie bijvoorbeeld twee grenswaarden voor zwevende deeltjes (PM₁₀), een component van luchtverontreiniging, vastgelegd: de PM₁₀ dagelijkse gemiddelde waarde en de PM₁₀ jaarlijkse gemiddelde waarde (Luchtkwaliteitrichtlijn 2008/50/EG).