Voor roken bestemde tabaksproducten. In Europa zijn sigaretten, sigaren en cigarillo's, tabak van fijne snede voor het rollen van sigaretten en pijptabak de voor roken bestemde tabaksproducten die het meest worden gebruikt. Roken veroorzaakt ook secundaire tabaksrook, de rook afkomstig van het brandende uiteinde van een sigaret of ander tabaksproduct, gewoonlijk in combinatie met de rook die de roker uitademt.  De inademing van secundaire tabaksrook door niet-rokers wordt als onvrijwillig roken gezien.

Sigaret

Bron: afbeelding met dank aan hinnamsaisuy/FreeDigitalPhotos.net

Een tabaksrolletje dat met papier of een andere stof dan tabak wordt omhuld; met of zonder filter; ook verkrijgbaar in gearomatiseerde vorm; ongeveer 8 mm in diameter en 70-120 mm in lengte.
Sigaretten bevatten gewoonlijk een mengeling van verschillende soorten tabak. De soort tabak die in deze producten wordt gebruikt, heeft een invloed op de rook die wordt geproduceerd. Een sigaret bevat ongeveer 1 gram tabak en 1 milligram nicotine.

Met de hand gerolde sigaretten

Bron: afbeelding met dank aan graurcodrin/FreeDigitalPhotos.net

Individueel met de hand gerolde sigaretten gemaakt van tabak van fijne snede omhuld met sigarettenpapier die minder tabak bevatten dat commercieel vervaardigde soorten (ongeveer 0,4 tot 0,75 gram).

Sigaar

Bron: afbeelding met dank aan Grant Cochrane/FreeDigitalPhotos.net

Een tabaksrolletje dat met een tabaksblad of enige andere stof die tabak bevat, is omhuld. Er bestaan verschillende types: kleine sigaren, dunne sigaren (cigarillo's), gewone sigaren, premium sigaren. Sommige kleine sigaren zijn uitgerust met een filter en hebben de vorm van een sigaret.

Pijptabak

Bron: © Rinek - iStockphoto.com

Een pijp is een instrument om tabak te roken en bestaat uit een rookkamer (de pot) voor de tabak die met het mondstuk (de beet) is verbonden door een dunne, holle tige (de steel). Pijpen worden vaak met zorg behandeld en losse pijptabak wordt gemengd om smaaknuances te verkrijgen die andere tabaksproducten niet kunnen bieden.

Waterpijptabak

Bron: © danck - iStockphoto.com

Een waterpijp wordt doorgaans gebruikt om tabak te roken die gearomatiseerd is of met melasse of andere stoffen gefermenteerd is. De tabak wordt verwarmd door een kooltje te verbranden en de rook wordt gekoeld tijdens de passage door het water, de slang en het mondstuk, waarna ze wordt ingeademd.

Niet voor roken bestemde tabaksproducten, volgens gebruik. Tabaksbladeren die niet worden verbrand, kunnen nasaal of oraal worden gebruikt.

Nasaal gebruik

Bron: © InkkStudios - iStockphoto.com

De tabak wordt boven houtvuur gedroogd, daarna gefermenteerd en verwerkt tot een droog poeder, dat droge snuiftabak wordt genoemd. Droge snuiftabak wordt in metalen of glazen houders verpakt en verkocht. Droge snuiftabak, die heel zelden in Europa wordt gebruikt (gebruikt in het Verenigd Koninkrijk), wordt via de neusgaten opgesnoven. Droge snuiftabak in poedervorm kan ook oraal worden geconsumeerd.

Oraal gebruik

Bij oraal gebruik van rookloze tabak in Europa wordt tabak in de ruimte tussen de lip of de wang en het tandvlees geplaatst en wordt er enige tijd op gekauwd of gezogen. Een tabakspruim, een term die verwijst naar een portie tabak ter grootte van een golfbal, wordt gewoonlijk gepruimd, terwijl een pluk gewoonlijk een veel kleinere portie is die in de mond wordt gehouden zonder erop te kauwen. Nieuwere rookloze tabaksproducten worden in Scandinavische landen gebruikt, zoals Zweedse snus of Zweedse vochtige snuiftabak, en bestaan uit kleine builtjes tabak (snuiftabak in portiezakjes).  In Zweden gebruikt ongeveer 21 % van alle mannen rookloze tabaksproducten voor oraal gebruik. Van de hele Europese bevolking gebruikt echter minder dan 2 % tabaksproducten voor oraal gebruik.

Losbladige tabak

Bron: © Vitalina Rybakova - iStockphoto.com

Bestaat uit losse bladeren "air-cured" sigarentabak die worden gestript, versneden of gegranuleerd en los verpakt om fijne tabaksreepjes te vormen. De meeste merken worden gezoet en gearomatiseerd met zoethout en worden doorgaans in builtjes verkocht. Losbladige tabak heeft een hoog suikergehalte (ongeveer 35 %). Een snuifje tabak wordt tussen de wang en de onderlip geplaatst, gewoonlijk naar de achterkant van de mond toe. Er wordt op gekauwd of het wordt op dezelfde plaats gehouden. Het speeksel wordt uitgespuwd of ingeslikt.

Vochtige snuiftabak/snus

Bron: © gbrundin - iStockphoto.com

De "air-cured" of "fire-cured" tabak wordt in fijne partikels of reepjes verwerkt. De tabaksstengels en -zaden worden niet verwijderd. Vochtige snuiftabak wordt los of in kleine, gebruiksklare builtjes, ook portiezakjes genoemd, verkocht. Een snuifje of builtje wordt tussen de lip of de wang en het tandvlees geplaatst en daar gehouden. Het speeksel kan worden ingeslikt of, wat vaker het geval is, uitgespuwd.
Zweedse vochtige snuiftabak (snus) bestaat uit fijngemalen droge tabak gemengd met aromatische stoffen, zouten (natriumchloride), water, bevochtigers en chemische buffermiddelen (natriumcarbonaat). Een snuifje wordt tussen het tandvlees en de bovenlip geplaatst. De gemiddelde gebruiker houdt 11-14 uur per dag snuiftabak in de mond. In Zweden is hij in twee dosissen (gewoon en "miniporties") en los verkrijgbaar. De Europese Commissie verbiedt de verkoop van snus in de Europese Unie, met uitzondering van Zweden.

Betelnootpruimen met tabak

Bron:  N. Guha/IARC

Betelnootpruimen worden gewoonlijk gebruikt door minderheidsgroepen in Europa, vooral in het Verenigd Koninkrijk in gemeenschappen van migranten die uit Centraal-, Oost-, Zuid- en Zuidoost-Azië afkomstig zijn. Betelnootpruimen met tabak, gewoonlijk paan of pan genoemd, bestaan uit vier hoofdingrediënten: i) betelpalmblad, ii) arecanoten, iii) gebluste kalk en iv) tabak. Hiervoor kan ruwe, zongedroogde of geroosterde tabak worden gebruikt die daarna fijn is versneden of verpulverd en geparfumeerd of gekookt, tot een pasta gemaakt en geparfumeerd met rozenwater of parfum. Het eindproduct (pruim) wordt in de mond geplaatst en gepruimd.

Maras

Bron: afbeelding met dank aan M. Seydio?ullari

Maras is een soort rookloze tabak die op grote schaal wordt gebruikt in het zuidoosten van Turkije, vooral in de steden Kahramanmara? en Gaziantep. Eerst worden zongedroogde tabaksbladeren verpulverd en vermengd met assen van hout, in het bijzonder eik, walnoot of wingerd. Daarna wordt het mengsel bevochtigd met water. Een kleine hoeveelheid van het mengsel wordt gedurende 4-5 minuten tussen het slijmvlies van de onderlip en het tandvlees geplaatst. Dit wordt meerdere keren per dag herhaald; sommige mensen slapen zelfs met het poeder in hun mond.