L-epatite B hija marda kkaġunata minn infezzjoni bil-vajrus tal-epatite B (HBV). L-infezzjoni b’dan il-vajrus tista’ tikkaġuna barxiet fuq il-fwied, insuffiċjenza tal-fwied, kanċer tal-fwied, u l-mewt. Is-sintomi jinkludu: tħossok marid; nuqqas ta’ aptit; sintomi bħal riħ, bħal għeja, uġigħ ma’ kullimkien u uġigħ ta’ ras; jew tisfar il-ġilda jew jisfaru l-għajnejn (suffejra). Fl-adulti, l-epatite B normalment isseħħ f’daqqa u ma ddumx (akuta), iżda kultant l-infezzjoni tista’ tkun fit-tul (kronika) u ma tipproduċi ebda sintomu li jinħass. Fit-trabi u t-tfal ta’ inqas minn 5–10 snin infettati, l-epatite kronika hija iktar komuni, filwaqt li din mhiex frekwenti wara infezzjoni fl-adulti.