Do grup tych zaliczają się osoby, które kiedykolwiek dożylnie stosowały środki odurzające i wymieniały między sobą igły lub które poddały się zabiegowi wykonania tatuażu, piercingu lub akupunktury, a zabieg przeprowadzono w niebezpieczny sposób, lub u których przeprowadzono transfuzję krwi lub które miały styczność z produktami krwiopochodnymi w okresie poprzedzającym wczesne lata 90. XX wieku. Od tamtej pory produkty krwiopochodne wykorzystywane do transfuzji lub leczenia medycznego w Europie poddaje się systematycznym badaniom na obecność wirusa zapalenia wątroby typu C. Dana osoba jest narażona, jeżeli przechodziła leczenie polegające na podawaniu zastrzyków lub poddała się zabiegowi piercingu, tatuażu lub akupunktury w miejscach, w których nie obchodzono się właściwie z igłami; jest to powszechne w państwach i regionach poza obszarem Europy, w których zasoby gospodarcze są ograniczone, oraz w czasach politycznych i społecznych wstrząsów.
- Czym jest wirusowe zapalenie wątroby typu C?
- Jak powszechne jest zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) w Europie?
- Jaki jest związek między wirusowym zapaleniem wątroby typu C a rakiem?
- Jak rozprzestrzenia się zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV)?
- Jakie grupy osób można uznać za bardziej narażone na zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C?
- W jaki sposób można uniknąć zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C?
- Czy należy wykonać badanie na zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV)?
- Co należy zrobić w przypadku pozytywnego wyniku badania na wirusowe zapalenie wątroby typu C?
- Jakie są skutki uboczne leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu C?
- Gdzie można uzyskać dodatkowe informacje na temat wirusowego zapalenia wątroby typu C?