Udowodniono, że badania przesiewowe w kierunku raka gruczołu krokowego przyczyniają się do ograniczenia ryzyka zgonu powodowanego rakiem gruczołu krokowego, ale wiążą się również z poważnymi zagrożeniami – dlatego też dopóki nie pojawią się jednoznaczne dowody wskazujące, że zorganizowany program badań przesiewowych w tym zakresie przynosi zdecydowanie więcej korzyści niż zagrożeń, badania przesiewowe lub innego rodzaju badania w kierunku raka gruczołu krokowego nie mogą być zalecone w europejskim kodeksie walki z rakiem.

W Europie nie istnieją zorganizowane programy badań przesiewowych w kierunku raka gruczołu krokowego, ale wielu mężczyzn ma możliwość wzięcia udział w badaniu w kierunku raka gruczołu krokowego poza programem. Ponieważ większość guzów gruczołu krokowego jest nieszkodliwa w średnim okresie życia, ich wykrycie może narazić osobę poddającą się badaniu na niepotrzebny stres i terapię. Ponadto stosowane obecnie metody leczenia wiążą się z ryzykiem wywołania nieprzyjemnych i poważnych efektów ubocznych, takich jak obniżenie sprawności seksualnej i zaburzenia funkcji pęcherza moczowego oraz jelit.