Η συγκέντρωση ραδονίου μετράται με βάση την ποσότητα ραδιενέργειας του ραδονίου σε κάθε κυβικό μέτρο αέρα (εκφραζόμενη ως μπεκερέλ ανά κυβικό μέτρο· Bq ανά m³). Σύμφωνα με τις διεθνείς οδηγίες, τα επίπεδα ραδονίου πρέπει να μειώνονται όταν υπερβαίνουν τα 100-300 Bq ανά m³.

Μολονότι το ραδόνιο βρίσκεται στα περισσότερα κτίρια, ιδίως στο ισόγειο και στον αμέσως από πάνω ή από κάτω όροφο, τα επίπεδα ραδονίου στο εσωτερικό των σπιτιών διαφέρουν ανάλογα με την περιοχή, και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι χαμηλό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα επίπεδα ραδονίου μπορεί να είναι υψηλότερα και αυτό εξαρτάται από την τοπική γεωλογία.

Η χώρα σας μπορεί να διαθέτει χάρτες (που συνήθως υπάρχουν και στο διαδίκτυο) τους οποίους μπορείτε να συμβουλευτείτε για να ελέγξετε κατά πόσον στις κατοικίες της περιοχής σας κινδυνεύετε από υψηλά επίπεδα ραδονίου. Εάν μένετε σε μια περιοχή που παρουσιάζει υψηλό κίνδυνο ραδονίου, συνιστάται να ελέγξετε τα επίπεδα συγκέντρωσης ραδονίου μέσα στο σπίτι σας.

Σχήμα 2: Χαρτογράφηση του κινδύνου έκθεσης στο ραδόνιο – Απεικονίζονται τα διάφορα αποτελέσματα των μετρήσεων σε όλη την Ευρώπη.

Πηγή: Πηγή: Αναπαραγωγή από Dubois G (2005). An overview of radon surveys in Europe. EUR 21892 EN, EC. Λουξεμβούργο: Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. © Ευρωπαϊκές Κοινότητες, 2005.

Για τον προσδιορισμό των επιπέδων ραδονίου σε μια συγκεκριμένη κατοικία, πρέπει να μετρηθεί η συγκέντρωση ραδονίου στον εσωτερικό αέρα. Για τη μέτρηση των επιπέδων ραδονίου, συνήθως χρησιμοποιούνται μικροί πλαστικοί ανιχνευτές που τοποθετούνται επί αρκετές εβδομάδες στο εσωτερικό του σπιτιού με σκοπό την ορθή μέτρηση της μέσης συγκέντρωσης ραδονίου. Συνήθως, στις περισσότερες μετρήσεις απαιτείται οι συσκευές ανίχνευσης να επιστρέφονται για εργαστηριακή ανάλυση.

Σχήμα 3: Ανιχνευτής ραδονίου.

Πηγή: Αναδιατύπωση, κατόπιν άδειας, από την ιστοσελίδα www.ukradon.org/article.php?key=measureradon.