Η ένταση της ηλιακής υπεριώδους ακτινοβολίας (UV) που φτάνει στην επιφάνεια της Γης, και αντιστοίχως ο δείκτης UV, εξαρτώνται από διάφορους παράγοντες, ο πιο σημαντικός εκ των οποίων είναι η ώρα της ημέρας και η εποχή.

Συνήθως, η ακτινοβολία UV είναι εντονότερη τις μεσημβρινές ώρες και λιγότερο έντονη τις πρωινές και απογευματινές ώρες (βλέπε σχήμα 1).

Σχήμα 1. Ημερήσιο προφίλ του ήλιου.

Πηγή: Ευγενική προσφορά της Ameco Solar (solarexpert.com).

Το καλοκαίρι, το 20-30% περίπου της συνολικής ημερήσιας ακτινοβολίας UV παρατηρείται από τις 11:00 π.μ. έως τη 1:00 μ.μ., και το 75% από τις 9:00 π.μ. έως τις 3:00 μ.μ. (σε ηλιακή και όχι τοπική ώρα). Σημαντικές εποχιακές μεταβολές της ακτινοβολίας UV που φτάνει στην επιφάνεια της Γης σημειώνονται στις εύκρατες περιοχές και πολύ λιγότερο κοντά στον Ισημερινό.

Άλλοι σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ένταση της ακτινοβολίας UV στην επιφάνεια της Γης είναι:

• Το γεωγραφικό πλάτος (οι ετήσιες δόσεις UV μειώνονται όσο αυξάνεται η απόσταση από τον Ισημερινό).
• Το υψόμετρο (ο γενικός κανόνας είναι ότι κάθε αύξηση του υψόμετρου κατά 300 μέτρα αυξάνει κατά περίπου 4% την ικανότητα της ακτινοβολίας UV να προκαλεί ηλιακό έγκαυμα).
• Η αντανάκλαση της επιφάνειας (π.χ. χιόνι, νερό) (το χιόνι αντανακλά έως και το 85% της ακτινοβολίας UV, και το νερό περίπου 5-10%· η ακτινοβολία UV που αντανακλάται μπορεί να προκαλέσει την ίδια βλάβη στο δέρμα με την απευθείας ακτινοβολία UV).
• Τα σύννεφα (ο βαθμός μείωσης της ακτινοβολίας UV που φτάνει στην επιφάνεια της Γης εξαρτάται από το πάχος, την πυκνότητα και το σχήμα που έχουν τα σύννεφα).
• Η ατμοσφαιρική ρύπανση (όπως και τα σύννεφα, το νέφος που δημιουργείται από την ατμοσφαιρική ρύπανση επηρεάζει την ποσότητα της ακτινοβολίας UV που φτάνει στην επιφάνεια της Γης).