Ogólnie rzecz biorąc – tak. W Unii Europejskiej przeprowadzono szeroko zakrojone działania mające na celu zapewnienie możliwości kontrolowania ilości rakotwórczych substancji chemicznych w środowisku. Na przykład udało się w istotny sposób obniżyć poziom dioksyn w środowisku, w tym również w żywności, ograniczając tym samym stopień narażenia ludzi na ich oddziaływanie. Stosowanie azbestu w jakiejkolwiek formie zostało zabronione w państwach członkowskich Unii Europejskiej (w dyrektywie 1999/77/WE ustanowiono zakaz stosowania z azbestu w jakiejkolwiek formie począwszy od dnia 1 stycznia 2005 r., a w dyrektywie 2003/18/WE ustanowiono zakaz wydobywania azbestu oraz produkcji i przetwarzania produktów zawierających azbest).

Nie wszystkie czynniki narażenia są monitorowane w państwach członkowskich Unii Europejskiej w optymalny sposób. Choć poziom zanieczyszczenia powietrza w największych europejskich miastach jest obecnie znacznie niższy niż w latach 60. i 70. XX w., planuje się wprowadzenie jeszcze bardziej rygorystycznych progów ochronnych. Opracowywane są nowe technologie, np. projektowanie nanocząstek; należy jednak pamiętać, że nawet po uregulowaniu kwestii związanych z korzystaniem z nowych technologii w oparciu o dostępny stan wiedzy, konieczne będzie zbadanie profilu ryzyka zachorowania na raka związanego ze stosowaniem tych technologii. Ponadto nowe uwarunkowania społeczne mogą wywierać wpływ na czynniki narażenia, które wcześniej podlegały ściślejszej kontroli. Wyniki nowych badań naukowych mogą również wykazać, że czynniki narażenia, które wcześniej uważano za niegroźne, mogą być rakotwórcze. Wdrożono wiele środków kontrolnych i przepisów w zakresie kontroli, ale cały czas należy przeprowadzić przeglądy dowodów i zaleceń i je dostosowywać. Ponadto należy ustawicznie monitorować zgodność z obowiązującymi przepisami. Na przykład narażenie na oddziaływanie azbestu podczas usuwania i burzenia, przy pracach konserwacyjnych oraz przy przeprowadzaniu remontów w dalszym ciągu stanowi problem w niektórych państwach.