Οι διοξίνες και οι παρόμοιες με τις διοξίνες ενώσεις είναι ουσίες γνωστές ως έμμονοι οργανικοί ρύποι (Persistent Organic Pollutants, POP) καθώς πρόκειται για οργανικές ενώσεις που είναι ανθεκτικές στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Οι διοξίνες, π.χ. η διοξίνη (2,3,7,8-TCDD) και οι παρόμοιες με τις διοξίνες ενώσεις, π.χ. τα πολυχλωροδιφαινύλια (Polychlorinated Biphenyls, PCB), είναι ακούσια παραπροϊόντα διαφόρων βιομηχανικών διεργασιών.

Η ανθρώπινη έκθεση στις διοξίνες και τις παρόμοιες με τις διοξίνες ενώσεις προκύπτει από την κατανάλωση κρέατος, γάλακτος, αυγών και άλλων σχετικών προϊόντων, καθώς οι διοξίνες και οι παρόμοιες με τις διοξίνες ενώσεις είναι ανθεκτικές στο περιβάλλον και συσσωρεύονται στο ζωικό λίπος.
Στο παρελθόν, η παρασκευή και η χρήση ορισμένων ζιζανιοκτόνων ήταν σημαντικές πηγές έκλυσης διοξινών στο περιβάλλον. Λόγω της περιορισμένης παρασκευής πολλών από αυτών των ενώσεων έχει πλέον μειωθεί σημαντικά η συμβολή τους στην περιβαλλοντική ρύπανση, αν και συνεχίζει η έκλυσή τους στο περιβάλλον μέσω των διεργασιών αποτέφρωσης/καύσης (π.χ. ορισμένων αποβλήτων).
Στο παρελθόν, τα προϊόντα PCB χρησιμοποιούνταν ευρέως σε πυκνωτές και σε μετασχηματιστές καθώς και σε ορισμένα οικοδομικά υλικά· σήμερα, η έκθεση προέρχεται από την κατεδάφιση, τη δυσλειτουργία ή την ανεξέλεγκτη ανακύκλωση κατασκευαστικών στοιχείων και εξοπλισμού που έχουν μολυνθεί από PCB.

Συνδυασμός όλων των μορφών καρκίνου [για τη διοξίνη (2,3,7,8-TCDD)]